9 Ağustos 2017 Çarşamba

A.K.O.



 Yaktım yine fotoğrafına bir sigara. Sen burdasın, karşımdasın ama ruhun yok. Sen varsın fakat sen yoksun.  Zoruma gidiyor bazen hiçbir şey bilmemek. Zoruma gidiyor ellerimden kayıp giderken sen, kılımı kıpırdatamamak. Var olmandan da bir beklentim yok artık, bu ne kadar zor bilemezsin. Kimseyi duyasım gelmiyor, kimseyi dinleyesim gelmiyor. Vazgeç diyorlar. Vazgeçsem ne olacak sanki, güneş tersine mi doğacak? Elimde olmayan bir şeyi ellerimle nasıl boğarım.? Yalnızlık üvey çocuğum benim, başkalarına. Fotoğrafına bakıyorum. Hiçbir beklentim olmadan, hiçbir çıkarım olmadan. Dünyevi maddelerden haberim olmadan. Bu haldeyken ben, nasıl giderim başkasına. Söylesene zor değil mi? Gelmeni de beklemiyorum hem. Öyle kendi içimde, kendi payımda alıp veriyorum nefesimi. Yalnızlık üvey çocuğum benim, başkalarına.