Bilemedim.

Bir yıldız var penceremde bu gece, yarın geleceğinden midir nedir? Umutlarım bir müzik avuntuya, yarın geleceğinden midir nedir? Gecesi beyaz bir gün var ellerimde. Sorsan unufak edilecek kadar da yok. Yarın geleceğinden midir nedir? Yukarıdan süzülüyor hüzün, sözün bitmeye mecali yok. Mevzu bahis zat-ı şahanen olunca pek bir önemi de yok zaten konuşulanın. Sessizlikti bizim anadilimiz. Sonuçta susanın kaybettiği bir oyundayız değil mi? Konuşanın kazandığını da görmedik ya! Ölüm diyorum ölüm.. Ölüm var. Yarın geleceğinden midir nedir? Gel de gör son kez. Son kez konuşma. Son kez bakmayalım yüzyüze. Tanımıyor gibi yapalım, son kez. Son kez gör beni. Gidişimi izle çatıdan. Tek başına izle. Dizlerini kucakla. Belki bir yerlerde seni izliyor olabilirim. Belki ama.. Yarın geleceğinden midir nedir? Saçmalıyorum.. Deniz kabuğu da topladım bu gün. Ne garip değil mi? Seni özledim. Yarın geleceğinden midir, nedir? Bilemedim..

"Ne olur", diyebilmek!

   Bir yerlerden duyuyorsan eğer sesimi, durma gel! Okuyorsan yazdıklarımı, ediyorsan merak yazacaklarımı, durma gel. Senin hikayen belki son demlerini yaşıyor, benimki sonsuzluğa oynuyor. Hani 'dayanamadım' diyerek gelmiştin ya, yine öyle güzel gelsene. Kalp atışlarını duyabileceğim kadar yakınımda ol. Tesadüfen değil de bilerek karşılaşalım. Tebessümüne kitaplar işleyeyim, gel.. Kimseye sorma, kimseye anlatma, sessiz sedasız çık gel. Bir ışık yak, bir işaret gönder koyayım sahipsiz öykülerimi bavula sana geleyim. Geleceğin yollar uzaksa, gelmek çok zor ise sırtımda taşıyayım bütün yüklerini. Oldurayım istediğin her şeyi. Al geri kalan ömrümü, senin olsun ama çık gel.. Artık bir önemi yok onun bunun, sen de durma gel.. Hayal ediyorum elini tutmanın bir devrim olduğunu bildiğim halde.. Yoksullaşıyorum, kimsesizleşiyorum. Yoksun. Ne olur.. Çık gel.