Nev-i Mektup.

          Nasılsın bugün? Ben pek iyi değilim. Çoğu zaman göründüğümden farklı olduğum gibi yine. Özlüyorum galiba. Neler yapıyorsun? Havalar da soğudu iyice. Parmakların üşüyor mu? Buralar daha iyi, soracak olursan. Parmaklarım da üşümüyor. Fakat bir yer var, sen de Kuzey Kutbu, ben diyeyim Antarktika. Ufak sarı bir çakmağım var, onunla ısıtmaya çalışıyorum. 10 liraya aldığım küçük beyaz meşalelerle.. Ortalık toz duman. 'Benzetme sanatı' demişken matematiğim epeydir zayıf bilirsin. Gittiğin günden, geri kalan günleri sayabiliyorum sadece. Bazen merak ediyorum, uluorta aklına düşüyor muyum diye. Hani sana söylediğim ilk şarkıyı ve son şarkıyı duyunca falan. Merak işte, boşver benim paranoyaklığım. Sen aldırma. Karşıma alıp seni, konuşuyorum çokça. Sen susuyorsun. Ama bir gün cesaretimi toplayıp, karşına çıktığımda da susma olur mu? Anlat bana iyi kötü ne varsa. Hayatın telaşesinden kurtulup 60 yaşına geldiğimizde bile olsa. Derler ya ' son verirken satırlarıma' vs diye o hesap, öpüyorum gözlerinden. Kendine iyi bak..