Gerek.

Gitmem gerekiyor. Diyor ya "işe yaramaz bi adamım ben.!" diye.  O hesap. İşe yaramazlığı bir ölçüm değeri olarak yansıtan dünyadakilere inat. Gitmeliyim artık gemileri yakarak. Yanmaya gitmem gerek. Yine susarak, yine en dibe batarak. Anlamıyorlar üstat. Kimilerine zorunlu bağlılıktan. Kolaya kaçmaya, zoru burada yaşamaya inat, orada yaşamaya gitmem gerek. Umarım umursamazlar yine. Umarım olmaz benden, eğer olursam, eğer muhtaç olurlarsa, muhtaç olduklarıyla kalacaklar. O yüzden olmam inşallah ben. Gitmem gerekiyor herkese iyilik yapmaya. Giderek mutlu etmem gerekiyor herkesi. Sevilebilmesi için insanın kendisi gibi olmaması gerekiyormuş. Şimdi bir tarih belirleyin bana. Afilli olsun. Yazması kolay, hatırlaması zor. Sonsuzda bile olmak istemeyenlere gülünç bir tarih söyleyin bana. Umutsuzluğa boğulmuşken, tam sırası diyeceğim bir tarih. Yanımda bir ip, bir de gaipte çalan bir müzik..