Bir Sıfır

Yüzünden gözünden türküler akan birileri vardır bir de. Baştan başa dünyanın bütün pisliklerinden kurtulmak isteyen bir yapıt. Hüzün ve cesaret. Direnmek tüm zorluklara, istemeye istemeye. Yolda görse yanından geçmeyeceğin şeylerin üzerine yürümek. Hissiz koyulmak yaşamaya. Doğmakla hayata 1-0 geride  başlamak. Büyük bir sınanma. Ve her şeye rağmen gülmeye yeltenmek. Ne kadar zordur yaşayana. Türküler diyordum, türküler... Neşetler, Aşık Mahzuniler, Arif Sağ'lar... Bir potpori dinlettiren yüzler. İnsan ne için yaşar? Huzurlu olmak için mi? İşte böyle insanların huzura değilde yaşamaya ihtiyacı var. Dudaklarından okunan bir dolu anıya Elveda. Saçlarından düşen toprağa, 'ben burdayım, en kötü halinle gel hayat' telaffuzları. Suçlu kim. Bu hale getirenler mi, bu hale gelen mi? Bilinmez... Zamanı kucaklamak en temizi. Beklemek, yüzleşmek, direnmek...