Yani ...

Ben senin ellerinden hiç tutmadım,
soğuk mu, sıcak mı, bilmem.
Gözlerine bakamamam ayrı,
insan sevdiğinin gözlerine saatlerce bakamaz, utanır, kalbi dayanmaz buna.
Ben öyleyim en azından,
diğerlerini bilmem.
Ben senin gözlerine hiç bakamadım,
yeşil mi, yüreğin gibi mavi mi, bilmem.
Çay içerken izledim seni mesela, bak bunu rahatlıkla ifade edebilirim.
Çay bardağını eline aldığında,
aynı yerden içmek istedim biran, içimden böyle bir şey geçti.
Ama bunu sana söylemedim, söylemem de.
Ben senin ellerini hiç tutmadım,
soğuk mu, sıcak mı, bilmem.
Ama bir defa gözlerine baktım,
senden önce yaşamıyormuşum gibi bir his oluştu içime, işte o an, o anı yazmamam söylendi bana, yazmadım.
Bir daha yaşasam,
bir daha baksam,
bu defa ellerini tutsam,
İnan hiç bırakmam...

Ben senin ellerinden hiç tutmadım,
içi soğuk mu, sıcak mı, bilmem.
Ama, ellerimi sen tutarsan,
seni hiç bırakmam...