Hep aitlik.

 

Bitiremedigimsin işte.  Soluk soluk içime çekip, içimdeki hârı körüklediğimsin. Aklımı başımdan alıp; yanına, yamacına mesken edindiğimsin. Yüzün, gözün en kral şiirin kafiyeleri. Dumanı üstünde tüten sabah ekmeğimsin. Soru işaretlerimdeki cevabım, hoş sohbetimin aitlik ekisin. Ne güzel şeysin sen...

Eh benim sevdası suskun, yüreği berrak sevdiğim. Umulmaz gidişler yakışmadı yürüyüşüne. Öncemız yok gibi gittin, sonramız olmayacak gibi gel. Mutluluğu eskitmeyelim. Kimsesizligim, kimim kimsem ol yine. Zor değil emeklemek. Koşmayı  öğrenmeye, öğretmeye gel..